KP Fjellnir

Imię: Fjellnir
Ard: Zalam
Płeć: Smok
Wiek: 7 księżyców

Wygląd: Patrząc na tego smoka, ciężko nie mieć skojarzenia z bykiem. Fjellnir jest dużym i bardzo ciężkim samcem. Charakteryzuje go okazałe, zakrzywione poroże, które nadaje mu groźnego wyglądu. Pysk ma stosunkowo krótki, lecz nadrabia ten brak właśnie rogami. Jego sylwetka jest masywna, solidnie umięśniona, a łapy przypominają grube kolumny. Całe ciało pokrywa twarda łuska w odcieniach brązu oraz ciemnej zieleni, zaś kark i grzbiet samca przyozdobiony jest okazałym grzebieniem. Na końcówce ogona gada znajduje się ostra jak brzytwa szpica. Fjellnir raczej nie należy do szybkich i pełnych gracji smoków - to silny i wytrzymały kloc, któremu lepiej nie stawać na drodze, jak zacznie szarżować. Z racji swojego ciężaru, nie osiąga zawrotnych prędkości w locie.
Warto jeszcze wspomnieć o jednej ważnej rzeczy - a mianowicie o oczach, które niektórzy uważają za zwierciadło duszy. Co można zobaczyć w ślepiach tego smoka? Przede wszystkim chłód i opanowanie, czy nawet martwy spokój. Ten ostatni efekt jest spotęgowany przez barwę oczu samca... dziwnie lśniącą, trupią zieleń.

Charakter: Skomplikowany typ. Z pozoru wydaje się być chłodny, spokojny i beznamiętny, lecz tak naprawdę jest to maska, którą pokazuje światu. Do perfekcji opanował ukrywanie prawdziwych emocji i nigdy nie wiadomo, o czym aktualnie myśli. Jeżeli już się odzywa, najczęściej są to kłamstwa, półprawdy czy poetyckie przenośnie - albo w ogóle zdarza mu się mówić kompletnie nie na temat. To sprawia, że przyrosła do niego opinia dziwaka albo nawiedzonego filozofa.
Tak naprawdę pod maską lodowatego spokoju kryje się mnóstwo sprzecznych emocji. Fjellnir targany jest wieloma wątpliwościami. Z jednej strony ceni swoje stado i zależy mu na przyjaźni, a z drugiej nie zawaha się oszukać i wykorzystać drugiej osoby. Jest wrażliwy na piękno otaczającego go świata, ale głośno się do tego nie przyzna. Łatwo go urazić, lecz nigdy nie okaże swojego gniewu wprost. Raczej będzie udawał, że nic się nie stało, a tak naprawdę będzie szukał okazji do zemsty. Jest pamiętliwym gadem i nie cofnie się przed niczym, by wcielić swój plan w życie. Nie znosi bezsensownego i gwałtownego rozlewu krwi... woli zadać ból powoli, lecz z matematyczną precyzją.
Zakłamanie, dwulicowość i hipokryzja - tak można scharakteryzować dwa skrajne oblicza tego smoka. Fjellnir tak doskonale nauczył się ukrywać swoje prawdziwe uczucia, że czasami ciężko mu odróżnić, gdzie zaczyna się jego realna osobowość, a gdzie kończy. Można śmiało powiedzieć, że to swoiste rozdwojenie jest zalążkiem jakichś zaburzeń psychicznych. Drań jednak nigdy się do tego nie przyzna i uparcie będzie trwał przy tym, że wszystko z nim w porządku. A jego upór to już w ogóle osobna opowieść. Rzadko kiedy można spotkać tak zawziętego stwora, który trwa przy swoich przekonaniach i dziwacznym, wykrzywionym kodeksie honorowym. Z drugiej strony, jeśli smok coś komuś obieca i ta obietnica jakimś cudem będzie szczera... to jej dotrzyma, choćby mu niebo miało spaść na głowę.

Gotowe, mam nadzieję że już wszystko się zgadza.