Eskar Niezwyciężona ( Eskar z Czarnobyla )

Imię: Rodzice, którzy z resztą dodają jej imieniu dodatkowego splendoru, a mowa tu zwłaszcza o ojcu, Imlannie Żelaznołuskim, nadali jej miano Eskar. W przyszłości zapewne nazywać ją będą Eskar Niezwyciężoną, Eskar Jasnołuską, a co śmielsi - Eskar Królową. Eskar Piękna, Eskar Zwodnicza, Eskar Wszechmogąca, aż by się kusiło, by powiedzieć, Eskar Narkotyczna. Dlaczego? O tym zapewne dowiecie się, czytając dalej.
Ard: Poszła oczywiście w ślady swojego wszechmogącego ojca, oby na zawsze żył w tej krainie, wybierając Ard Zalam, Ard najlepszych, a skoro i ona jest wspaniała, oczywiste, że dołączyła akurat tam - nie, żeby miała jakikolwiek wybór, ale gdyby miała samodzielnie podjąć decyzję, i tak byłaby właśnie taka.
Płeć: Bóg stworzył kobietę, bo mężczyzna był niedoskonały... Eskar była pierwszym, najsilniejszym jajem wylęgu i wykluła się jako pierwsza, nawet tu pokazując swoją doskonałość - silniejsza i ogólnie lepsza od jej brata, któremu czasami, dla zabawy i manipulacji jego uczuciami pozwala twierdzić, że jest inaczej.
Wiek: Wiek jej, niestety, na razie wynosi nudne, okrągłe 0, jednakże kto wie, co przyniesie przyszłość? Zero okrągłe niczym jajo, którym była tak niedawno, zaiste, liczba jej księżyców mogłaby być ciekawsza, z pewnością by nią nie pogardziła.
Wygląd: Wygląd Eskar jest zdecydowanie niepowtarzalny, a niektórym może się wydać wręcz dziwny, jednakże kiedy dowiedzą się, jakie przystosowania ze sobą niesie, spotykając Eskar poczują prędzej strach, niż zadziwienie.
Zacznijmy więc od najnormalniejszej części - całe ciało Eskar pokryte jest łuskami, z czego te na przodzie szyi i brzuchu to łuski płytowe, takie, jak u wija, jednakże porównanie Niezwyciężonej do pędraka jest błędne i odradzane jest używanie go. Jej grzbiet, głowę et cetera - czyli to, gdzie nie ma łusek płytowych - pokrywają prawdopodobnie normalne łuski, jednakże nie jest to wiadome na pewno - wiadomo, że łuski tam są, jednakże spomiędzy nich wyrasta długie, biało-czarne, puszyste, gęste i mięciutkie włosie, które z pewnością nie jeden samiec chciałby przeczesać swoją łapą. Niech jednak nie cieszy się ten, kto tego chciał będzie, gdyż, jeśli Eskar będzie chciała, może je zamienić w straszliwą broń - drobne włosie może przecież trafić pod łuski, a kiedy smoczyca uwolni przez nie neurotoksyny, dany delikwent bądź delikwentka traci pamięć o danym związanym z nią wydarzeniu ( jeżeli nie jest to walka, to oczywiście za zgodą usera ), ba, może nawet o samej Eskar zapomnieć.
Poza tym nie ma ona szpikulców, a jedynie dwa, ciemne rogi zdobiące jej głowę niczym korona, mogące też chronić jej czaszkę. Z pewnością wiadome jest, że te także mają dużą ostrość, zwłaszcza na końcach, biada temu, kto je na siebie nabije. Owszem, nad brakiem szpikulców można by było ubolewać, ale to tylko wtedy, jeśli nie miałaby swojego niezwykłego futra, okrywającego jej niczym peleryna bądź futro królową i z pewnością dodającego urody jej smukłej głowie.
Oczy Eskar odziedziczyła po ojcu, tak jasne, że zdaje się, że przybierają barwę światła, jakie do niej trafia. Źrenice są pionowe, jak u węża i może zdawać się, że zdradzają jej żmijowaty charakter.
Sylwetkę ma zgrabną i szczupłą, skrzydła opierzone z brzegu bliższego jej głowie, zaś u reszty ich części okryte błoną, łapy cztery, nie zrośnięte ze skrzydłami. Z pewnością jest niecodziennym widokiem, który nie jednemu samcowi zawróci w głowie.
Charakter: Cieszyłeś się, że spotkałeś smoczycę idealną, hmm? Owszem, z wyglądu jest wspaniała, brak szpikulców, które mogłyby komuś przeszkadzać, bo obrona, miękkie futro, wspaniała sylwetka, cudowny pysk, oczy i talia... Ale coś musi przecież pójść nie tak.
Feministka, która uważa, że wszelaka władza oprócz ojcowskiej należy się jej, egoistyczna, manipuluje innymi, zwłaszcza samcami, wykorzystuje innych, po czym bardzo często zostawia ich samych sobie, kiedy już do niczego się jej nie przydadzą.
Silna psychicznie, chociaż nie należy zapominać o jej sile fizycznej, ale to nie o tym tutaj, w końcu nie jest to cecha charakteru. Miewa chwile, kiedy jest próżna, zawsze jest zaborcza, bywa także bardzo pamiętliwa, co już z kolei takie dobre nie jest - dla jej wrogów. Nigdy nie zapomina o wyrządzonych jej krzywdach, w razie czego odbierając swoje z nawiązką, już od najmłodszych lat władcza i rozstawiająca innych po kątach.