Na szczęście... i niestety!

Zabawa polega na tym, że ja mówię zdanie, np:
Krzyś uderzył się w palec.
Następna osoba to kopiuje i na dole dopisuje np:
Krzyś uderzył się w palec.
Na szczęście nic sobie nie zrobił.
Następna osoba kopiuje tekst osoby powyżej i dopisuje jakieś zdanie z niestety. Potem tak w kółko, Na szczęście, Niestety, Na szczęście...
Ja zaczynam:

Kasia poszła do szkoły.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.
Na szczęście ktoś ja zawołał, aby zeszła na dol.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.
Na szczęście ktoś ja zawołał, aby zeszła na dol.
Niestety, krzyknęła - czekaj!

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.
Na szczęście ktoś ja zawołał, aby zeszła na dol.
Niestety, krzyknęła - czekaj!
Na szczęście nagle zrobiło jej się niedobrze, pomknęła do łazienki, zwymiotowała i zapomniała o sprawie.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.
Na szczęście ktoś ja zawołał, aby zeszła na dol.
Niestety, krzyknęła - czekaj!
Na szczęście nagle zrobiło jej się niedobrze, pomknęła do łazienki, zwymiotowała i zapomniała o sprawie.
Niestety, Kasia musiała się załatwić.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.
Na szczęście ktoś ja zawołał, aby zeszła na dol.
Niestety, krzyknęła - czekaj!
Na szczęście nagle zrobiło jej się niedobrze, pomknęła do łazienki, zwymiotowała i zapomniała o sprawie.
Niestety, Kasia musiała się załatwić.
Na szczęście, miała w łazience gazetę.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.
Na szczęście ktoś ja zawołał, aby zeszła na dol.
Niestety, krzyknęła - czekaj!
Na szczęście nagle zrobiło jej się niedobrze, pomknęła do łazienki, zwymiotowała i zapomniała o sprawie.
Niestety, Kasia musiała się załatwić.
Na szczęście, miała w łazience gazetę.
Niestety, gazeta nie była ciekawa

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.
Na szczęście ktoś ja zawołał, aby zeszła na dol.
Niestety, krzyknęła - czekaj!
Na szczęście nagle zrobiło jej się niedobrze, pomknęła do łazienki, zwymiotowała i zapomniała o sprawie.
Niestety, Kasia musiała się załatwić.
Na szczęście, miała w łazience gazetę.
Niestety, gazeta nie była ciekawa
Na szczęście miała jeszcze telefon

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.
Na szczęście ktoś ja zawołał, aby zeszła na dol.
Niestety, krzyknęła - czekaj!
Na szczęście nagle zrobiło jej się niedobrze, pomknęła do łazienki, zwymiotowała i zapomniała o sprawie.
Niestety, Kasia musiała się załatwić.
Na szczęście, miała w łazience gazetę.
Niestety, gazeta nie była ciekawa
Na szczęście miała jeszcze telefon
Niestety, telefon został utopiony niczym czarodziej z Harry'ego Pottera.


// If ya know what I mean

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.
Na szczęście ktoś ja zawołał, aby zeszła na dol.
Niestety, krzyknęła - czekaj!
Na szczęście nagle zrobiło jej się niedobrze, pomknęła do łazienki, zwymiotowała i zapomniała o sprawie.
Niestety, Kasia musiała się załatwić.
Na szczęście, miała w łazience gazetę.
Niestety, gazeta nie była ciekawa
Na szczęście miała jeszcze telefon
Niestety, telefon został utopiony niczym czarodziej z Harry'ego Pottera.
Na szczęście był wodoodporny.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.
Na szczęście ktoś ja zawołał, aby zeszła na dol.
Niestety, krzyknęła - czekaj!
Na szczęście nagle zrobiło jej się niedobrze, pomknęła do łazienki, zwymiotowała i zapomniała o sprawie.
Niestety, Kasia musiała się załatwić.
Na szczęście, miała w łazience gazetę.
Niestety, gazeta nie była ciekawa
Na szczęście miała jeszcze telefon
Niestety, telefon został utopiony niczym czarodziej z Harry'ego Pottera.
Na szczęście był wodoodporny.
Niestety, po wyciągnięciu wyślizgnął się jej z rąk i potłukł sobie szybkę.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.
Na szczęście ktoś ja zawołał, aby zeszła na dol.
Niestety, krzyknęła - czekaj!
Na szczęście nagle zrobiło jej się niedobrze, pomknęła do łazienki, zwymiotowała i zapomniała o sprawie.
Niestety, Kasia musiała się załatwić.
Na szczęście, miała w łazience gazetę.
Niestety, gazeta nie była ciekawa
Na szczęście miała jeszcze telefon
Niestety, telefon został utopiony niczym czarodziej z Harry'ego Pottera.
Na szczęście był wodoodporny.
Niestety, po wyciągnięciu wyślizgnął się jej z rąk i potłukł sobie szybkę.
Na szczęście miała zapasową.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.
Na szczęście ktoś ja zawołał, aby zeszła na dol.
Niestety, krzyknęła - czekaj!
Na szczęście nagle zrobiło jej się niedobrze, pomknęła do łazienki, zwymiotowała i zapomniała o sprawie.
Niestety, Kasia musiała się załatwić.
Na szczęście, miała w łazience gazetę.
Niestety, gazeta nie była ciekawa
Na szczęście miała jeszcze telefon
Niestety, telefon został utopiony niczym czarodziej z Harry'ego Pottera.
Na szczęście był wodoodporny.
Niestety, po wyciągnięciu wyślizgnął się jej z rąk i potłukł sobie szybkę.
Na szczęście miała zapasową.
Niestety, tą też stłukła.

Kasia poszła do szkoły,
Niestety, zapomniała plecaka.
Na szczęście i tak miała zamiar pójść na wagary.
Niestety, zobaczyla ja mama.
Na szczęście, Kasia założyła pelerynę niewidkę.
Niestety, potknęła się i przewróciła.
Na szczęście, peleryna się nie podarła.
Niestety, musiała wracać na obiad.
Na szczęście nikt przy obiedzie się nie pytał jak w szkole.
Niestety, jej mama zauważyła, że ta zostawiła w domu plecak
Na szczęście do niego nie zaglądała
Niestety, wyczuła w środku starą kanapkę.
Na szczęście ktoś ja zawołał, aby zeszła na dol.
Niestety, krzyknęła - czekaj!
Na szczęście nagle zrobiło jej się niedobrze, pomknęła do łazienki, zwymiotowała i zapomniała o sprawie.
Niestety, Kasia musiała się załatwić.
Na szczęście, miała w łazience gazetę.
Niestety, gazeta nie była ciekawa
Na szczęście miała jeszcze telefon
Niestety, telefon został utopiony niczym czarodziej z Harry'ego Pottera.
Na szczęście był wodoodporny.
Niestety, po wyciągnięciu wyślizgnął się jej z rąk i potłukł sobie szybkę.
Na szczęście miała zapasową.
Niestety, tą też stłukła.
Na szczęście tata kupił jej nowy telefon.